- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
زبانحال امیر المؤمنین علیهالسلام با حضرت زهرا سلاماللهعلیها
محکم به در خوردی و محکمتر به دیوار هم در به سر کوبیده شد هم سر به دیوار به گـونـهای به گـونـۀ تو لطـمه خورده گـفـتم نـگـیـرد صورت کـافـر به دیوار |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
اگرچه سنخیتی بین نور و ظلمت نیست هر آنکه آمده اینجا بدون حکمت نیست حریم فـاطـمه تنهـا بـرای محـرمهاست قـسیم گر ندهد اذن گریه؛ قسمت نیست |
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
ظاهراً زهرا به احمد، جان به جانان میرود پشت پرده باطناً قرآن به قـرآن میرود دخـتر خـیـرُ الـبـشـر اُمِّ اَبـیـهـا میشـود رحمت موصولۀ باران به باران میرود |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
چنان که اهل بالا گشت آدم در غمِ زهرا بهشتی نیست آنکس که نباشد آدم زهرا خدایش هر چه زیبائیست را بر فاطمه داده و خلقت را خلاصه کرده در سن کم زهرا |
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها زبانحال امیر المؤمنین علیهالسلام با او
تا سـحـر را گـرفـتـهانـد از ما چـشـم تر را گـرفـتـهانـد از ما کـنج عـزلت نـشـسـتهایم، آری بـال و پـر را گـرفـتـهاند از ما |
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
الله اکبر! فـاطـمه بـال و پـرش سوخت جان مدینه سوخت و پیغمبرش سوخت الـلـه شــد مــحــصــور در الّا و لابــد زهرا ولایت داشت پای حیدرش سوخت |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
فـاطمیه به خـدا بـزم خـدای زهـراست روضه و نوحه و اشکم به عزای زهراست یک به یک فوج ملائک به زمین میآیند با ادب بر لبشان ذکر و نوای زهراست |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
هر چند گنهکار و شرمنده و گمراهیم تا فـاطـمه را داریم محـبوبه درگـاهـیم از آتـش دوزخ مـا داریـم امــان نـامـه از معـجـزۂ نـام پُـر بـرکـتـش آگـاهـیـم |
زبانحال حضرت زینب سلاماللهعلیها با حضرت زهرا سلاماللهعلیها
تـا کـی مـدافـع پــدرم بـیـن بــسـتــری مادر، گمان کنم دو سه روزی است بهتری مشغول کارِ خانه شدی بعد رفت و روب شانه زدی به مویم و گفتی چه دختری |
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
نیست کاری بهتر از خدمت برای فاطمه نیست مُزدی بهتر از مزدِ عزای فاطمه از تـمامِ نوکری شد اَفـضل الاعـمال ما قطره اشکِ ریخته در روضههای فاطمه |
زبانحال امیر المؤمنین علیهالسلام با سلمان در شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
تویی که یاور و مـنّای احـمدی سلمان چرا به گریه فـتادی، مـردّدی سـلـمان |
ذکر مصائب جسارت به حضرت زهرا سلاماللهعلیها و بستر شهادت
آورده هـیزم کـافـری لشکـر کشیده آتـش به درب خـانـۀ حـیـدر کـشیده با ضربۀ سنگین پا بر پهلـوی یاس زخـم عـمیـقی مـیخ روی در کشیده |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
یاد پدر میکرد و با گریه اذان میداد گهـوارۀ خالی محـسن را تکان میداد هر بار از سد سکوت کوچه رد میشد هر بار روی خاک میافتاد و جان میداد |
زبانحال امیر المؤمنین علیهالسلام با حضرت زهرا سلاماللهعلیها
از دست میروی هَـمه دار و نـدارِ من بـا رفـتـنـت ســیـاه شَـوَد روزگـارِ مـن گفـتی که تا همیشه تو هـستی کـنارِ من حالا چرا شکـسـتهای ای ذوالفـقـارِ من |
زبانحال امیر المؤمنین علیهالسلام با حضرت زهرا سلاماللهعلیها
ما دو تا در دل طـوفان، دل دریا داریم هـر دو انّـا شده و فـکـر فـتـحـنـا داریـم روزمان شب نـشده، غـصۀ فـردا داریم چـقـدر وجه تـشـابه، من و زهـرا داریم |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
صحبت از مادر که میآید هیاهو میشود بغضهایِ زخمیام بینِ گلو رو میشود روضه وقتی روضۀ ناموسی است و کوچهها لطمه و سیلی، نصیبِ طاقِ ابرو میشود |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
چو دید نقش زمین همسر جوانش را ز دست داد همه طاقـت و تـوانش را به پیـش دیدۀ او چون زدند زهـرا را هزار مرتـبه دشـمن گرفت جانش را |
مدح و شهادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها
نام علی را هر نـفـس تکـرار میکرد افلاک را از نور خود سرشار میکرد بر عهده رزق عالم لاهـوت را داشت روح الامین در منـزل او کار میکرد |
زبانحال امیرالمؤمنین علیهالسلام با حضرت زهرا سلاماللهعلیها
چه زجری میکشم میبینمت در بستر اینگونه نزد پروانهای مثل تو زهرا پرپر اینگونه اگر من آمدم خانه نیازی نیست برخیزی نیا جان علی دیگر خودت پشت در اینگونه |
زبانحال امیرالمؤمنین علیهالسلام با حضرت زهرا سلاماللهعلیها
تو بیـقـراری و من نـیز بیـقـرارتـرینم که من غریبترین مرد در تمام زمینم کشیده است از آن سو مدینه تیغ به رویم نشسته است از این سو فراق تو به کمینم |